Deze ervaring is geschreven door Esther (32). Ongeveer twee jaar geleden ontmoette zij via PartnerSelect Nico (37). Ze woont nu bijna een jaar met hem samen. Ze vertelt hoe ze haar wensen heeft bijgesteld. Om uiteindelijk de ware voor haar toch te vinden.
De perfecte man bestaat! Maar misschien niet zoals je denkt!
Ik (Esther) moet toegeven dat ik een behoorlijk “verlanglijstje” (lees: eisen) had toen ik mij inschreef bij PartnerSelect. Een greep uit mijn wensen: ik zocht een hoogopgeleide man, het liefst een ondernemer. Een man zonder kinderen (geen gedoe met co-ouderschapregelingen). Een gevoelige zelfverzekerde man die avontuurlijk –bijvoorbeeld in bezit van een zeilboot of motor-, creatief -iemand die in zijn vrije tijd schildert of zoiets – en romantisch en sportief is. En natuurlijk moest ie knap zijn, helderblauwe ogen, zongebruinde huid en glanzend donker haar en niet onbelangrijk gespierd. Ik zocht de perfecte man.
Ik had het inschrijfformulier nauwkeurig ingevuld en een flinke bijlage bijgevoegd. Als intake werd ik opgebeld door Rogier (red.: Rogier was de persoonlijke bemiddelaar van Esther) die mijn relaas aanhoorde. Zijn antwoord op al mijn eisen was kort maar krachtig: “Mevrouw, de perfecte man staat helaas niet bij ons ingeschreven. Hij is namelijk al jaren gelukkig getrouwd met de perfecte vrouw.” Dit was natuurlijk niet wat ik wilde horen, maar toen ik erover nadacht…
Samen met Rogier heb ik mijn wensen bijgesteld, in principe niet eens zo drastisch. Ik zocht eigenlijk gewoon een man waarmee ik kan praten en waarmee ik samen leuke dingen kan doen. Zijn eigenlijke beroep doet er eigenlijk niet zo toe, en of hij een zeilboot of motor heeft al helemaal niet (sterker ik kan niet eens zeilen).
Na een aantal contactvoorstellen kreeg ik de beschrijving van Nico voor ogen. Goed, hij had geen eigen bedrijf, maar werkte als ICT-er bij een groot concern. Hij had ook geen zeilboot of motor. Toch, kon ik uit zijn persoonsbeschrijving opmaken dat hij behoorlijk sportief en avontuurlijk was: hij ging regelmatig mountainbiken in de Ardennen en ging op vakantie naar landen als Nepal en Peru. Minder gecharmeerd was ik van zijn muziekvoorkeur: rock en dergelijke. Ik luister liever naar wat rustiger muziek. En daarnaast ging hij ook regelmatig naar de kroeg! En de foto: een pasfoto waar op hij wat stijf overkwam en hij had een ringbaardje. Ik werd geraakt door een persoonlijke noot van hem onder aan de beschrijving:”Ik zoek een vrouw die geluk samen wil ervaren.”
Ik wist het niet meer… Hij was toch niets voor mij… Iemand die voor zijn werk achter de computer zit, bovendien een kroegtype. Maar hij had wel lieve ogen en wat hij zelf geschreven had raakte mij. Rogier gaf uiteindelijk de doorslag: “Je zocht toch een hoogopgeleide man? Iemand die creatief is? Iemand die in de ICT werkt moet een creatief brein hebben, software wordt als het ware ontworpen. Wat verwacht jij nu eigenlijk? Dat die man alleen thuis zit? Natuurlijk gaat hij wat drinken met z’n vrienden.” En tenslotte: “Wat verlies je er mee als je een keertje met hem afspreekt?”
Nu woon ik al enige maanden samen met Nico. Is hij perfect? Voor mij wel!
Esther
