Neli (45) schreef zichzelf in bij PartnerSelect. Via onze relatiebemiddeling kreeg zij een paar maanden later contact met Bart (47). Neli vertelt over die eerste ontmoeting met haar nieuwe liefde in een niet zo romantisch koffiehuis…
Ons verhaal
Door PartnerSelect zijn wij gevraagd ons verhaal op te schrijven over onze bemiddeling. Bart en ik (Neli) kregen begin van het jaar contact met elkaar. Nu wonen wij sinds oktober samen.
Bart stond ongeveer 11 maanden ingeschreven bij PartnerSelect. Hij had een aantal dames ontmoet, maar tot een echte klik kwam het niet. Hij had leuke contacten met die dames, maar ze bleken na enige tijd zijn type niet te zijn.
Hij heeft er met Wieki, zijn bemiddelaar, nog een uitvoerig gesprek over gehad. Hij zag het niet meer zitten en dacht dat zijn inschrijving er bijna op zat, omdat het jaar voorbij was. Bij PartnerSelect blijf je gelukkig ingeschreven staan totdat je met zes mannen (of vrouwen in zijn geval) contact hebt kunnen leggen of natuurlijk de ware gevonden hebt (ik dus). Hij hoefde zich dus volgens Wieki niet druk te maken en kon gewoon reageren op de contactvoorstellen die hij echt zag zitten.
Ik heb ongeveer drie maanden ingeschreven gestaan en twee contactvoorstellen gekregen voordat ik de beschrijving van Bart las. Ik was meteen verkocht en was daarom erg blij dat Bart ook positief had gereageerd. Ik mocht hem bellen.
Natuurlijk vond ik dit wel spannend. Toen hij de telefoon op nam schrok ik in eerste instantie van zijn stem, Bart heeft een echte diepe basstem. Hij stelde mij op mijn gemak, had veel interesse in mij en was bovendien erg grappig. Wij besloten om snel af te spreken. Het weekend daarop ontmoetten wij elkaar in een koffiehuis. Toegegeven niet echt origineel, maar Bart vond dat maar beter.
Bart had al enige ervaring met dates en ontmoetingen. Hij had al eens een etentje gehad met iemand die hem de oren van z’n kop praatte en daar had hij niet zo’n trek in. Ik ben van nature ook wel een behoorlijke kleptante, maar Bart vond dat gelukkig meevallen (of zoals hij later zei: Dat blijkt!).
In het koffiehuis kwam Bart in eerste instantie nogal serieus over, maar het gesprek wilde wel vlotten. Hij stelde gerichte vragen over de dingen die in mijn persoonsbeschrijving stonden, zoals mijn hobby’s en was erg geïnteresseerd in mijn werk. Na het gesprek stelde hij voor om uit eten te gaan. Ik vond het wel best. We hebben nog wat door de stad gekuierd en zijn toen lekker gaan eten in een restaurantje aan het water. Daarna heeft hij mij netjes op de trein gezet. De volgende dag belde hij mij weer op, geweldig! Sindsdien dikke mik, ha ha 😉
Neli & Bart
